Yorgunum...Yıllardır bu böyle nedeni var mı bulamıyorum. Yaşamak çok sıkıcı belki de. Belki de eve saplı bir şekilde tıkılı kalmam bu hale dönüştürdü. Asosyalim ama bu nokta da kafamın  rahat olduğunu düşünüyorum. Sadece yorgunu. Hiçbir şey için gücüm yok. Elimi dahi kaldırmaya dermanım ya da gücüm yok. Gülümserken bile mutsuzluğum aklıma geliyor ve yüzüm düşüyor. Mücadele edip geldiğim noktayı son bir yıldır bıraktım. Her şeyin elimden kaymasına izin veriyorum. Vermeye devam edersem de geri dönüş olmayacak. Şu an hissiz bir şekilde yaşıyorum, yazıyorum. Hiç bir şey istemez hale geldim. Mücadele ve hırsımı yitirdim. Bıraktım her şeyi şimdi de elde ettiklerimin yok oluşuna tanık oluyorum. yok oluşum devam ediyor...Durduramıyorum, içimdeki çoğu heyecanı yitirdim. Her şeyim yarın yok olacak.

Yume to kyôki no ôkoku 

DÜŞLERİN VE ÇILGINLIĞIN KRALLIĞI

                             The Kingdom of Dreams

Üniversiteden mezun oldum :) Mutluyum çoğunlukla sevmediğim insanlardan oluşan sınıfımdan kurtuldum. Yaşamım boyunca hep kendimi eleştirdim hatta bu eleştiriler bir süre sonra suçu kendime yüklemeye dönüşmüştü. Büyüdüm ve o kötü insanlarla bağımı kopardığımda içimdeki hafifliği hissetmeye başladım. Hani bir tabir var ya HAFİFLEDİM işte şu an arkadaş zannettiğim içi bozulmuş çürümüş bu insanları görmezlikten gelmek beni huzura kavuşturdu.

Size tavsiyem hayatınızda sizi mutsuz eden, sömüren, çıkarcı, MELEK YÜZLÜ şeytanları  ATIN. Hatta mümkünse tamamen unutun gerçekten iç huzuru bulacaksınız. 

I've just graduated from(2016): guidance and psychological counseling.

Bu arada artık bir Psikolojik Danışmanım. 

YALNIZIM HUZURLUYUM :)

Hayattaki idolüm: Hayao Miyazaki sensei

ONU yaşamak, tanımak ve daha yakından neleri nasıl gerçekleştirdiğini anlamak için bu belgesel muhteşem. 

Bir kez daha ona hayran oldum. Çalışma disiplinini izlerken soluksuz izledim. Eşine olan sevgisi, Isao Takahata ile dostluğu ve rekabeti ancak bu kadar yansıtılabilirdi.